Położony na Wzgórzach Ustowskich, nad rzeką Bukową, ogród im. „Mieszka I” w Szczecinie prezentuje sobą okazałość. Patrząc z góry na niego, odnosimy wrażenie, że jest to istny rajski ogród. 10 września o godz. 14:00, zebrali się działkowcy na tarasie budynku, oczekując na rozpoczęcie świętowania. Uroczystość otwiera prezes zarządu ROD Aniela Janicka, wita działkowców, zaproszonych gości, wśród których są nauczycielki SP nr 55, szkoły, która od 15 lat współpracuje z ogrodem za sprawą inicjatywy pani Katarzyny Rymkiewicz i byłego prezesa pana Józefa Kościołka.

Po wystąpieniu prezes ROD, która omówiła osiągnięcia ogrodu w minionym roku, przyszła pora na odznaczenia: Za Zasługi dla PZD, złote, srebrne i brązowe odznaki Zasłużony Działkowiec. Szczególnie zasłużeni w okresie 35 lecia PZD otrzymali wyróżnienia i podziękowania, a  uczestnicy konkursu ogrodowego i okręgowego, otrzymali dyplomy i upominki oraz wyróżnienia za pracę społeczną.

O osiągnięciach ogrodu i o jubileuszu PZD mówił prezes OZ, podkreślając fakt, że ten ogród jest szczególnie wdzięczny Związkowi za to, że z ogrodu czasowego stał się ogrodem stałym, co stworzyło warunki do inwestowania w infrastrukturę.

Historię ogrodu przypominał też były prezes Józef Kościołek, któremu na tej uroczystości zarząd uchwałą nadał tytuł honorowego prezesa zarządu ROD, za zasługi położone w ciągu 30 lat na pełnionych różnych funkcjach.

Ogród dzisiaj jest zagospodarowany, o uregulowanym stanie prawnym, a działkowcy dbają, aby panowała harmonia. Ogród współpracuje również ze stowarzyszeniem osób niepełnosprawnych, a dzieci z pobliskiej szkoły „Błękitnej” mają wstęp do ogrodu o każdej porze roku.

O wielorakiej pracy zarządu świadczą trofea, zdjęcia, dyplomy, które zajmują wszystkie ściany tego pomieszczenia. Znalazło się jednak miejsce na wystawę plonów z własnych działek, a wśród nich na okaz włoskiej kapusty z działki pani Justyny Wierzganowskiej, która mimo 83 lat, sama dba o działkę. dziękując za wyróżnienie wręczyła pani prezes piękną wiązankę kwiatów ze swojej działki.

O miłości do ziemi mówiła też wyróżniona pani Aleksandra Niełacna, która pielęgnuje wyniesione z domu rodzinnego  to zamiłowanie, czego nie ukrywała dziękując za wyróżnienie.

Patrząc na tych, często niemłodych ludzi, rodzi się pytanie, gdzie tkwi tajemnica tego szczególnego zaangażowania i osiągnięć, gdzie ludzie potrafią współżyć ze sobą ale i potrafią bawić się wspaniale, czego i tym razem dali dowód, na zorganizowanej zabawie.

Ogrodowi temu warto było poświęcić siły i serce po to, aby zbudować trwały pomnik dla następnych pokoleń. Tym ludziom warto dziękować przy ich święcie i wspomnieć: